Op komst is 4096...

Niet minder dan dat.

Er is stduio, maar ook lucas.mertens galerie, de PARKAR en een voorstelling van oude jonge leeuwen.

En een boek op komst: b.ookoi.

Een boek maken is een van de weinige kunstvormen is waarvan je jarenlang kan zeggen dat “je eraan bezig bent”.

De dingen

1. Facebookaccount en Google badge

De schone lei waarmee het begon en eindigde

plaatje: vijf ballen

plaatje: badge

{ INSERT PICTURE: 004

2. Week

Het begon klein, en oefeningetje om me los te maken, maar - zeg maar - blesseerde me meteen.

Nog maar het had ik een iPhone en daarmee altijd een camera bij me.

Die vulde zich wekelijks met ruim honderd foto's, en daar moest vast een goede tussen zitten. Een geoefende blik zou de goede er snel uit kunnen vissen.

Net als in de mappen met al even veel nooit bekeken negatieven uit de jaren tachtig. Vrienden herinneren mij uit die tijd vooral als jongen met Nikon, die overal foto's van heeft. En dat heb ik. 9 dikke mappen bol met zo'n 100 velletjes met elk 36 foto's. niet eens zo veel dus, maar wel te veel.

Ik bedacht: laat ik mij oefenen in snel kiezen en selecteren, het moet wel in de magistrale beeldstroom. Snel de juiste kiezen. Een oefeningetje om op maandag de week mee te beginnen. Dat moest niet al te moeilijk zijn, een vingeroefening. Ik deed er meteen eens schepje bovenop. De nieuwe iPad zou vast tot nieuwe beeldtaal leiden. Niet in het minst door de fijne teken-apps die er voor beschikbaar kwamen. Natuurlijk moet je er even mee klooien. Onderzoeken wat er kan. Of er in een hoekje van een nodeloos algoritme dat de programmeurs op de apps los lieten- omdat het nou eenmaal kan - toch niet een visueel wonder schuilt. Kladderen met mooie effecten, kliederen met de lelijkste. Alsof niet iedereen beter wist: het leidt tot niets. Ik bewaarde ze, schiftte zonder criteria ze tot een vijftal en plaatste ze - dan maar - op Facebook. Wekelijks voor twaalf uur op maandag. Niet omzien.

Het idee was dat pas nu te doen, vier jaar later. Kijken of er dan toch niet één raak beeld tussen zat.

Welnu, nee.

Niet eentje.

Een vuilnisbak vol. Dat wel.

Experiment geslaagd, proef mislukt.

Vandaag de dag teken ik nog vrolijk op de iPad, en ook wel in tekenboekjes. Maar alles kan weg.

De wegwerptekening. Dicht bij de vuilnisbak. Het voordeel van de iPad is dan toch wel dat ze makkelijk wegraken, zolang je maar vergeet te bewaren hoef je niet eens weg te
gooien.

Hoewel, net ontdekte ik dat een al lang gewiste app een keurig spoor had nagelaten in dropbox, waarvan ik net plots per ongeluk het wachtwoord herinnerde.

http://petermertens.nl/week/vijf/

3. Rekbaar Park

Terwijl ik de lei schoon wilde houden en onbevangen nieuwe digitale dingen wilde kunnen bedenken doken er telkens oude koeien op, lijken uit de kast en meer.

Precies op 1 augustus kreeg ik een mail van uitzendgemachtigde SALTO die 25 jaar bestaan wilde vieren met oude park4dtv dingen. Ik haalde ze over om nieuwe dingen uit te zenden, in hedendaags breedbeeld en hogere resolutie. Park had meegewerkt aan het 'urban screen' op de Zuidas. En we maakten daar nieuw werk voor, precies van een uur.

Uiteindelijk kwam op het plein een vierkant scherm te staan, met heel veel ledjes, maar toch niet meer dan de Amiga pixels had in 1985. Dus die waren veel mooier op salto. Het was mooi weer kennis te maken, ze wilden meer en altijd. Hun uitzendsystemen waren verbeterd en zelfs inspirerend. Er waren een soort regierobots, die stonden ingesteld op praatprogramma's, dat zou mooi zijn voor puur beeld en geluid. Maar boven dat: ooit werd park 1 uur beeld en geluid, vooral omdat banden zolang waren, en het niet anders kon, kwa opstarten van tapes. Hoe veel uitzendingen waren er niet vertoond dat het laatste kwartier gevuld was met restjes? Maar nu stond er een - zeg maar - intelligent systeem dat in staat was om vanaf harde schijf blokken samen te stellen die samen een 'slot' van vier uur vulden.

Tijd is rekbaar, weet ik uit Java. En, met de ervaring van gerekte RAUDIO uitzendingen, dat kan ook met video. fijne algoritmen, bedachten er ongemerkt beelden bij.

Dat idee 'pitchten' Dick tuinder en ik 'live' bij onze trouwe geldschieter AFK. Maar daar zat een hipperd van in de twintig, met baard, die zei dat hij niets gelezen had, en vond dat kabel-tv in geen geval iets nieuws kon brengen.

Of we wel van internet gehoord hadden. Dat we onszelf tot stichters daarvan rekenen bleef ongehoord.

Zo kwam het er niet van.

{ INSERT PICTURE: 006

http://park.nl/1ding/

4. PARK Erfgoed en het SM

Ergens een zolder in de Bijlmer meer staan 1500 kunstwerken, de originele videobanden waarvan PARK4DTV tussen 1992 en 2004 dagelijks nachtelijk uitzendingen van 1 Uur Puur Beeld en Geluid op de kabeltv-netwerken van Amsterdam, Rotterdam, New York, Berlijn en Jekaterinenburg verzorgde. En dan ook nog eens harde schijven met oorspronkelijke Digitale Werken. Pakweg 160 GB. Zeg maar.

Wat daar mee te doen was bij herhaling de vraag

Weggeven? Terug geven ?

‘Deselecteren’?

Uiteindelijk leiden een groot aantal informele en formele gesprekken met de conservator video kunst van het stedelijk museum te Amsterdam tot een intentie verklaring de collectie integraal als ware het een kunstwerk in de verzameling van het museum op te nemen.

Evenwel was het een kwestie van geduld oefenen.

Bij herhaling was een porretje op Facebook genoeg om dat voornemen bevestigd te krijgen

Met het 25 jarig jubileum in 2016 in het vooruitzicht werken wij aan plan B.

Een PARK is natuurlijk de vrijplaats in een stad voor wat-je-maar-wilt maar eens te meer
ook een gewilde parkeerplek.

Om de collectie te ontsluiting en beschikbaar te houden lijkt digitalisering een eerste vereiste. Nu echter blijkt dat juist een drempel. De vraag waarom feitelijk gedigitaliseerd zal moeten worden wordt niet gesteld, laat staan beantwoord.

Dat dat nu leidt tot een nieuwe gedachte.

De parkar.

Op een parkeer plek in Amsterdam parkeren bij een platte kar met daar op een televisie VHS spelers een grasmat am een koffie apparaat. Daar worden op gezette tijden integrale en originele pak uit bevindingen

Het plan daarvoor is in ontwikkeling en staat te lezen op

www.park.nl/kar

www.park.nl/rf

{ INSERT PICTURE: 007

5. TTYPP APP

TYP, typografisch papier, van het genootschap kunst en macht uit 1986 maakte in 1995 een heuse website: typ.nl

De redactieleden waren liefhebbers van papier en hadden moeite met de omschakeling naar het nieuwe medium ergens rond 2003 lieten we de website ongemoeid voor dat die was.

Tot uitgerekend in 2012 er iemand belde die een nieuw bedrijf had opgericht ‘Talented Young Professionals’. Hij bleek verzuimd te doen om na te gaan of de website TYP beschikbaar was.

Daarom daarom wilde hij wel ons fijne webadres kopen.

Daar deden wij niet moeilijk over en stichten onmiddellijk TT Y PP. NL.

En om het te vieren besloten voor de media transmediaal aan elkaar te verbinden: een website, een papieren uitgave, een iPad App, én een podium waar wij in levende lijve onze kunsten zouden vertonen. Sprekend en musiceren. Het leidde tot de oprichting van het trio TiTi Wai PiPi.

Daarmee stonden wij op het podium van een heuse TEDX in Delft.

Onbetaald in ruil voor een overnachting bier en een maaltijd.

Maar niet in ruil voor een onmisbaar snoertje. Dat ging dus mis. En dubbel mis omdat we besloten hadden mocht er iets mis gaan te doen of er niets mis was waardoor de verwarring eens te meer Heel Groot was. Een afgang waar ook weer een YouTube filmpje van achter bleef op het web, onuitwisbaar.

Even zo goed brachten wij een thema nummer uit over geld, zowel op papier als op een iPad en levend en wel op een speciaal evenement in de kelder van Paradiso levend en wel.

De weerslag daarvan is te vinden op de website van TYP. ttypp.nl

Eerlijk is eerlijk, tot grote levendigheid is het niet kunnen komen, even min tot grote verkoopaantallen, zelfs niet toen het gratis verkrijgbaar was. Een werkende marketingstrategie is klaarblijkelijk iets voor marketeers.

TT Y PP bestaat in de huidige vorm nog steeds regelmatig plaatsen wij daar bijdragen aan het blog en broeden ondertussen op nieuwe plannen voor interactievere iPad apps…

{ INSERT PICTURE: 008

6. Supergedicht.

6. Na het op zijn minst technische succes van de TTYPP app, en het speciale evenement ten tijde van de Beurs van Kleine Uitgevers in Paradiso, was het tijd voor Nieuwe Plannen. Samen met Dick Tuinder smeedde ik plannen voor het doen herleven van Supergedichten van TOP! die ik in de jaren tachtig samen met Martin Bril maakte.

Dan wel in hedendaagse digitale vorm. Met programmeur Daniel Salber kwam het tot een werkbaar plan dat we aan het MediaFonds dat samenwerkte met het fonds voor de letteren in deze onder de noemer poëzie op het scherm,

“Om het intens te maken verschijnen Supergedichten bij verrassing. Afhankelijk van tijd en plaats en kleur van de omgeving op dat moment. Niet altijd overal dezelfde.”

Het bleek een stap te ver.

De aanvraag strandde overigens in een - zeg maar - procedurefout die ik zonder gene aan de betreffende fondsen toeken. In bekrompenheid mochten vormgever en dichter niet in één persoon samengaan en telt een programmeur niet als kunstenaar.

Louter op instigatie van het fonds vroeg ik goede vriend, TOP-kunstenaar en dichter Dick Tuinder om die rol te spelen. Hij zou toch al bijdragen, hoe dan ook. Maar - ook dat nog - omdat die ook zo goed tekenen en filmen kan schepte dat weer verwarring.

Multitalent in Multimedia is een stap te veel.

Ik ben vergeten of de aanvraag nog in behandeling werd genomen en of die formeel werd afgewezen.

Nu, een tijdje later, schiet het alsnog in het verkeerde keelgat.

{ INSERT PICTURE: 009

7. IJSSELOEVER

Genereus gaf ik adviezen en verleende productionele medewerking aan IJsseloever van Max Kisman en Wim Brands, het eenduidige vormgever en dichter duo. Dat we vervolgens onder de vlag van TTYPP publiceerden.

Overigens en jammer genoeg werd het goedbedoeld een alleszins energiek product, waar prompt in alle valkuilen voor de beginner werd gelopen, dat alles onder de hoede en begeleiding van de door de fondsen ingehuurde experts.

Ik wou maar ongegeneerd zeggen, het fonds voor de letteren en het mediafonds kozen klaarblijkelijk voor een laf pad. En voor een in hun ogen ‘best verzorgd’, maar angstige aanpak.

Een miskleun evenzogoed.

Eens te meer durf ik, ook al lijkt het ingegeven door persoonlijke teleurstelling, maar in deze terugblik ben ik daar heus wel overheen, een zouteloze bende te noemen.

Flauw dus.

{ INSERT PICTURE: 009

8. AJ

Midden 2012 zat ik bij herhaling op de werkkamer van Atte Jongstra, die ooit ook op een groepsfoto van de redactie van het Genootschap Kunst en Macht stond.

Wij bespraken een samenwerking in de digitale kunst, waarvan ik me nu vooral herinner dat ik voorstelde om niet samen te werken, maar tegen te werken. Een organisch werkstuk dat opbouwend goed zou worden, nu eens niet door wederzijdse inspiratie waar door wederzijds vernietigen, leuk voor de lezer.

Onder ons, aan de koffie bij Star Bucks in de Beethovenstraat, toen tussen ons beider huizen in, schemerde eens te meer dat Atte dankbaar gebruik had gemaakt van verscheidene ondersteunende fondsen, maar dat de koek daar op was, op het digitale potje na, maar daar had Atte geen worst van gegeten…

Nu overigens ligt er juist de Roman Worst van Atte, over zijn scheiding en worst. En is er tussen Amsterdam Zuid en West vast wel een nieuwe koffiesalon waar we de draad op kunnen pakken.

Nu herlees ik nog maar eens:

“Werkplan. Bedoeling is de huidige technische mogelijkheden van de app te combineren met een literaire prozaproject. Het updaten van apps speelt hierbij een innoverende rol. Het zal gaan om een afgerond, tamelijk eenvoudig verhaal, dat in twee afleveringen zal worden gepresenteerd. Als bij een tijdschrift, appnrs 1 en 2. Als men deel 2 leest/kijkt, zal dat ogen als een logische voortzetting van deel 1. Tegelijk zal een update van app 1 worden gemaakt, die het geheel ‘vloeiend maakt’. We houden het beperkt, het geheel heeft een is een pilot-karakter, maar is tegelijkertijd een afgerond project dat de mogelijkheden van het medium demonstreert.

Het is dus verre van een praatje met een plaatje, en wordt een dynamisch literair project.”

{ INSERT PICTURE: 010

Ik zoek een touw om er aan vast te knopen.

9. MMMM

Ondertussen oefende ik in Mediatie tussen Mens en Machine als

MMMM

MERTENSMENSMACHINEMEDIATIE.

Hulp aan volwassenen die al moeite hadden met de tijd, of hoe dan ook digitale dingen, die telkens maar meer op hun leven gingen lijken.

Dankbare patiënten waren onder meer Schreurs en de Groot, Kees Maas zeefdruk en Dick Tuinder voor zijn film Afscheid van de Maan.

Op de premiere van de laatste zat ik - toevallig - naast oude maat Louis Stiller, met wie ik ook WIM’s album uitbracht. Een heuse poetische hypercardstack op een schijfje. En later CDROMs en website als ‘eerste elektrische uitgeverij amsterdam’.

Wij vonden het hoog tijd om ons gelijk te halen nu.

En stichtten WWIMM.nl

Dat bespraken we in de TON-TON club, op de wallen, een nieuw centrum van digitale activiteit. (Ik liet er een fijn 3D afbeeldinkje van mijzelfie maken).

Stappen vooruit zijn in zicht.

Dick Tuinder leverde een heus manuscript in.

Maar de bal lag eind mei even stil omdat er gereisd en geschreven moest worden. En dat ligt ie nog. Even dan maar.

Zo gaat dat.

Op rijm.

----

{ INSERT PICTURE: 011

10. WANDELZAND.

Wandelzand is een iPhone applicatie die voortkwam uit aantal achtereenvolgende bezoeken aan het waddeneiland Ameland. Van ookoi.

Wandelzand is een van de volwaardige producten die voorkwam uit de projectperiode. Het is een iPhone applicatie waarmee je een wandeling op de uiterste westhoek van Ameland kan maken. Aan de hand van wat later een blijkbaar onbetrouwbare gids blijkt beleef je een luisteravontuur met omgevingsgeluiden muzie stukken van ookoi en gedichten van TOP!

Om uit eindelijk in woeste dans rond om de vuurtoren van Ameland te geraken.

Voor de productie van de app verbleef ik samen met programmeur Daniel Salber in het atelier van Galerie Dit Eiland.

Dankzij de samenwerking met verschillende culturele instellingen en marketeers kom er voldoende aandacht voor worden gegenereerd. Er waren folders en flyers en medelingen op aanplakborden, beeldkranten aan boord en heuse en nieuwe - sociale- media in en om Ameland, tot een evenement in Second Life aan toe. En er werd gewandeld door jong en oud. De duinen in!

Hier een impressie via Sound Cloud

Verstopt in de beschikbare iPhone applicatie zit een testroute in Amsterdam en Parijs waarmee je een parallelle belevenis kan ervaren. De intentie is om een nieuwe versie uit te brengen waar woon dat gegeven gebruik gemaakt wordt.

De iPhone applicatie HIER die wij later - speciaal ter gelegenheid van het symposium in Kortrijk - produceren is daar een voorbeeld van.

Uitgebreide documentatie en blog zijn te vinden via

wandelzand.ookoi.nl

{ INSERT PICTURE: 012 abc

11. HIER

De iPhone applicatie HIER begon al afgeleide van Wandelzand, maar wat al spoedig een eigen afgeleide.

Het het verschijnsel ‘locative media’ bleek het thema van het België is die val festival, in zowel Wandelzand als HIER pasten daar in.

Wij kozen vier muziekstukken die we schijnbaar onachtzaam hadden gecomponeerd en uitgevoerd, maar die tot nog toe ongehoord bleven, ook door ons zelf, om afhankelijk van de GPS locatie te worden beluisterd in Kortrijk Heerlen Parijs of Amsterdam.

Nu, dankzij de voortschrijdende techniek, muziek overal kan worden beluisterd en de charme van het reizen naar een locatie om daar een specifiek stuk te beluisteren is verdwenen, brachten we het met geavanceerde techniek terug bij de bron.

Verstopt in de applicatie zot de mogelijkheid om te zien hoe ver je van een van die vier locaties verwijderd bent. Al met al is dat een bijna nog meer opwindende beleving.

Zo was ik in San Francisco 8916 kilometer van Amsterdam, en 8965 van Kortijk verwijderd.

Als of je een cadeautje hebt dat nog uit gepakt moet worden. Dankzij een kleine sponsorbijdragen waren wij in staat om ons favoriete medium in te zetten ter ondersteuning namelijk: de sticker die welhaast even enthousiast werd ontvangen als de applicatie zelf.

Onze presentatie op het symposium met een kleine performance die zoals gewenst gemengde reacties opriep. Wat willen we nog meer.

Hier.

{ INSERT PICTURE: 013 abc

12. ULTRA/MP/New Moons/YL

Telkens als ik een leeg velletje in mijn schrijfmachine gedraaid om daar nieuwe ideeën op te schrijven kan zich een oud idee op zelf buiten mijn invloed.

Nu was dat weer een heuse culturele stroming die zich - uniek en wel - in 1980 onder mijn neus als ontstaan sorry zo niet door mijn was ontstaan.

ULTRA. Experimentele post punk. Of post experimentele punk. Hoe dan ook ik was sterkte en lid van de op groepen Minny Pops en de Young Lions.

In de hoop dat er voldoende scherp links drift moeilijk om er 30 jaar na dato nog eens een nieuw hoofdstuk aan toe kunnen voegen werkte ik actief mee aan publicaties en voorstellingen rondom het fenomeen. Er was een ware revival, en erkenning en herwaardering. ULTRA was een echte stroming die niets navolgde, maar oorspronkelijk en wel door ons uitgebroed.

Uitgeverij Lebowski bracht verscheiden boeken uit, waaronder het meesterwerk van maat Harold Schellinx. Ik hielp hem actief aan beeldmateriaal en las de proeven.

Overigens, en dat zit niet mee met dat terugblikken, de speurtocht leidde naar een ‘belangrijke’ dia die ergens op mijn zolder moest zijn. Samen met Harold schoof ik stapel oude media opzij, waarop uiteindelijk een rekje dia’s van een plank schoof. Daar zat ie bij, natuurlijk, en dan nu tussen het stof op de grond.

Ik kroop erin.

Maar trok aan een snoertje van een cassettedeck dat al even instabiel op een hoge plank hing. Die waagde de sprong, met het hoekpunt naar beneden, precies op mijn hoofd.

Het was een heuse aanslag. Archivaris Harold bekommerde zich om de dia, ik strompelde duizelend de trap weer af.

Dat was het met de terugblik. Terug naar nu, en dan. Want eens te meer is me duidelijk dat er nog veel op komst is.

Mijn tijd. Die komt nog.

{ INSERT PICTURE: 014

Er kwam een boek er kwam een festival er waren vergadering en fotosessies. Samen met Middendorp en Max kisman broedde ik het plan voor een videoclip.

Twee takt was de voorgenomen titel van een nieuw nummer.

En eerlijk is eerlijk, wij kenden de interne weg naar het fonds. Twee leden van de commissie van het mediafonds bleken geestverwant en gewaarde ambtgenoot en stimuleren ons idee. Wat tragisch genoeg weer tegen ons werkte toen zei netjes en wel zich afzijdig hielden van stemming over het project. Het derde lid snapte het niet en zei nee.

Derhalve zit het nu alleen in mijn hoofd, dansende leden van de Minny Pops in Twee Takt maten met beelden van Max Kisman en mij.

Jammer dan.

Maar oh, ja bijna vergeten, maar er zijn foto’s van: Ik trad - weer - op. Met gitaar het Patronaat in Haarlem op een middag, een gig in Amsterdams W139 bij een boekpresentatie, op Noorderslag in Groningen met draaitafels, op de middag in de ULTRA Galerie in Utrecht en er is een foto van mij, op een ochtend een metrostation, bij een ultratentoonstelling in een pose met een gitaar die waarachtig lijkt op eentje die 33 jaar eerder werd gemaakt, zelfde gitaar, zelfde akkoordgreep.

{ INSERT PICTURE: 015/16

13. In de zelfde oude doos huisden de vermeend mythische The Young Lions.

En warempel, de kwintet kunstenaars en muzikanten, dat zich onderscheidde door de vaak abstracte en conceptuele manier van werken, heeft de draad opgepakt. Samen met de oorspronkelijke leden werk ik aan een scenario dat op een hedendaags podium terecht gaat komen, en waar de muzikale elementen zich zullen vermengen met al dan niet ware vertellingen.

Een traan. En de lach!

volg voor dat alles het verse

theyounglions.nl

14. NINE BEET STRETCH

Bijgaande schets toont een vergevorderd plan voor een exclusieve uitvoering van the ‘Nine Beet Stretch’ in de kelder van Paradiso ten tijden van de Uitmarkt. Een 24 uur durende uitvoering wel te verstaan. Deur 9Bs is een Centraal onderdeel van de iPhone applicatie Raudio.

Essentieel is dat publiek in staat moet worden gesteld om 24 uur lang in de volle aandacht te luisteren. Praktische zaken als makkelijke zitstoelen en ligbedden drankjes en eenvoudige maaltijden zijn een belangrijk onderdeel van het idee de uitvoering op deze wijze te brengen.

Bezoekers van de Uitmarkt zou op afstand kunnen kijken naar publiek dat intensief luistert. Daarmee zou de voorstelling niet alleen een unieke luisterervaring zijn voor een kleine kring luisteraars, maar ook een uitspraak over hebt gedrag van de kunstconsument als zodanig.

Bovendien is het idee van een uitvoering van een muziekstuk van maar liefst 24 uur lang ook een gedachte over de samenhang tussen duur van een muziekstuk en de technische drager.

Op een singletje past pakweg 3 minuten op een CD 1 uur. Met de komst van digitale dragers leken muziekstukken juist korter te moeten worden een minuut of 7 seconden maar aan de andere kant kan het juist veel langer.

iPhone apps en web stream's immers maken het denk baar dat muziekstukken oneindig Lang duren tot nog toe was daar geen technische dragen voor beschikbaar.

Paradiso als plek voor een dergelijk concept ten tijden van het publiek evenement bij uitstek Uitmarkt was doen.

{ INSERT PICTURE: 018

15. 4K

De eén minuten is een aan Park 4DTV verwant initiatief. Park is 1 uur de 1 minuten is eén minuut.

In die zin minder maar ze kochten een camera met ‘4K’.

Vier ka is twee keer zoveel als 2K en twee twee ka is 2 keer zoveel als een ka kortom, ‘Meer is Beter’.

Dat credo gaat al Lang op in de digitale tijd.

Ik kreeg het verzoek een bijdrage te levere
n. Daar uit moesten wel speciaal de hoge resolutie van de camera spreken als wel de mogelijkheid had ook via extra snelle internet verbinding te kunnen versturen.

AppleMark

Ik stuurde een mooi plan. Ik bedoel, Al zeg ik het zelf.

Heel veel is heel.

Of eigenlijk, alles is veel.

Maar nergens gebeurd meer dan in het magisch centrum van de wereld, de Dam in Amsterdam.

De lucht boven Amsterdam zuigt Hollands mooi, tramleidingen kletteren, de echo van een schreeuw klinkt na.

Er gebeurt heel veel en ook weer niets. Maar dan wel op een zaterdagochtend in september, als de verenigde draaiorgeldraaiers zich er melden in volle pracht. Overdadig veel kleuren, spelende van ponskaarten, 0 of 1, aan of uit. Ze vormen een mooie kring.

De wereld gevangen in een cirkel. Heel veel en bijna niets tegelijk, een ode aan data. En dan natuurlijk iets toevalligs dat meteen de hoeveelheid oneindig veel groter maakt.

Een geschrokken groep duiven fladdert op. En natuurlijk laat er eentje een poepie.

Kak. Flats.

Precies op een draaiorgel boek dat door het orgel gaat. En die aldus een hemelse toon ten gehore brengt. En dat alles haarscherp in beeld met 4K.

Makkelijk zat.

Maar nee. De staf van de een minuten was het allemaal te veel. Terwijl het juist zo mooi eenduidig was. Alles en niets tegelijk.

{ INSERT PICTURE: 019

{ INSERT PICTURE: 020

16. Ik koos voor de geboden herkans een tweede plan.

Er moest iets medisch gedaan, in een minuut, haarscherp. Want, 4K was vooral goed voor dikke internetkabels, het verzenden van videobeelden-over-afstand van operaties.

Natuurlijk lag het voor de hand mooi scherp op de ingreep in te zoomen. Veel pixels in de huid. Als een heuse bioscoopreclame. Maar, ik besteedde er tijd aan, ik dacht door.

Medici zweren een eed. Zijn ethisch. Beloven de mens te dienen. Maar kiezen ook het uiterste.

En leven zelf ongezond. Roken.

Roken zelfs in het ziekenhuis. Tegenwoordig in een glazen cel in de hal.

Dus. Ik zag het voor me.

Een vrouw met een pas geboren baby, in mooi scherpe rookkringels in dat hok. Als een slang die aanvalt.

1 minuut lang. Daaronder een stem die de Eed van Hippocrates zweert.

Maar dubbelnee. Dat was het ook al niet. Teveel kunst.

Mijn goede vrienden van de een minuten zochten het in een lange reclame door iemand die kunst maakt.

Niet in kunst die reclameert.

Eerlijk is eerlijk, het was een teleurstelling. Nu ik dit geruime tijd later opschrijf staat het plan me helder voor ogen.

Een gemiste kans. Niet alleen voor mij.

Maar en ach en tja.

61. SuperLeuk

O ja, bijna vergeten. Kwam het toch nog goed met mijn en de 1 minuten. Maar dan wel die van de VPRO Radio.

Hoewel. Dat alles nog maar net.

Daar mocht ik één minuut radio voor maken.

Hoewel alles mocht is het een rubriek die veelal alledaagse gesprekken tot kunst maakt door ze net iets anders in te kaderen. Van de redacteur die mij benaderde begreep ik dat er al met al een format was ontstaan en dat dat juist niet de bedoeling was.

Ik viste een alledaags gesprek op in de kelder van mijn favoriete tweedehands winkel, en vertelde dat woord voor woord na. Maar niet zonder het - met een foefje - in te maat te zetten, waardoor mijn leestempo aldus een muzikaal karakter kreeg. Dat leidde pal voor uitzending tot paniek in de studio. Ik werd gebeld dat er iets mis was met het document. Of ik het opnieuw wilde sturen, wat ik onmiddellijk deed. Pas toen viel het dubbeltje. Mijn ritmische ingreep werd als storing gezien.

De uitzending ging niet door, hetgeen intern tot heuse ruzie leidde, begreep ik. Vooruit, of ik niets iets aan wilde doen.

Grootmoedig zei ik dat toe. Met het beschikbare materiaal en hetzelfde idee plakte ik opnieuw een montage en mixage. Kijken of het anders werd. Er kwam hetzelfde resultaat uit voort, dat ik opstuurde. Nu hoorde de redactie er iets anders in, en ik mocht dan toch nog op de radio.

Luistert u maar:

http://weblogs.vpro.nl/1minuut/files/2011/12/superleuk.mp3

Superleuk!

(Dat slaat toch helemaal nergens op…?!)

{

17. Y.

Y werd een bijzonder project. De ouders van de vroeg gestorven mediakunstenaar en docent aan de Rietveldacademie Yariv AlterFin maakten een bijzondere reeks lezingen en workshops mogelijk waar ik de vrije hand voor invulling voor kreeg. Het educatieve deel werd in de vorm van een 48-uur durende workshop gegoten, op locatie, mét overnachten en eten.

Het was hoe dan ook een stille wensdroom die ontstond ten tijde van het oorspronkelijk medialab rond 1991 op de Rietveld. Experimenteel computeren ging niet zonder zorgvuldige inspiratie. Het hortte en stootte. Af en toe moest er flux en het liefst in een snelle wisselwerking een ontspruitende tak worden verkend om te zien of daar een nieuwe grens te verleggen was, of dat daar een dood pad was. Dat ging het mooist in onmiddellijk flitscontact met geestverwanten, vaak non-verbaal.

Zo kon het vier jaar achter elkaar zinderen bij Y.

Rond geaugmenteerde werkelijkheid, rond voortdurende muziekstromen, rond variabele programmeerkunst.

Een belangrijk deel van mijn tijd ging naar praktische zaken, de boel opjutten, afremmen en bedjes opzetten, maar het was niet alleen kennisoverdracht of louter lesgeven.

Ik kreeg - zeg maar - er wat voor terug. De weerslag van de evenementen staat nog steeds op y.rietveldacademie.nl en zo terugblikkend tel ik ze als volwaardig resultaat van een zoektocht naar digitale kunst.

Hoe dan ook ook voor mij inspirerend, er zijn nieuwe samenwerkingen uit voort gekomen.

Het uur Red Light Radio is daar een fraai voorbeeld van.

{ INSERT PICTURE: 022

18. 4096

In 2006 maakte ookoi de DVD 1024. 1024 stukjes van 7 seconden muziek die intelligent willekeurig werden afgespeeld. En de laatste versie van het Y project heette na nummer Y.1, Y.2 en Y.3 alleen maar Y Next Number. Op de site stond - dankzij een zorgvuldig script telkens een ander getal tussen de 5 en 9, maar nooit 4. Op de flyer stond het scriptje dat ‘m dat deed. Een aantal keren legden we dat aan de coördinatoren, die er gaande weg van in de war raakten, uit. Tot ze besloten, weet je wat, wij noemen het gewoon Y.8.

Maar ach. Het getal.

We waren niet de eersten.

De Amiga computer kon in 1985 32 kleuren tegelijk laten zien, uit een palet van 4096.

Maarten Ploeg liet ze in een van de eerste uitzendingen van PARk4DTV allemaal zien, met de bijbehorende Hex nummer.

Met een kleine tentoonstelling waar we met zorg aan werkten van het werk van Maarten, tien jaar na diens overlijden, bracht ons dat tot een heruitgave van dat werk, op iPhone nu dan wel.

Mét klein extra: de 2014 versie met zestienmiljoenzevenhonderdzevenenzeventigtweehonderzestien kleuren, het veronderstelde aantal dat een iPhone kan laten zien.

{ INSERT PICTURE: 024

10. lumenu

Lucas.Mertens.nu

Tussentijds speelt telkens maar de gedachte om niet actief kunst te maken, maar kunst te verhandelen. Dat dan weer op een meer kunsteigen manier.

Klein beginnen, groots opzetten.

De gemiddelde galerie aan de gracht oogt futloos. Vastgerot in oude gedachten, een veel te nauwe groep aansprekend. De kunstbeurzen lijken het accent te zwaar op beurzen te leggen. Het succes dat ze behalen is vooral een handelssucces, geen stap vooruit met de kunst.

Kortom tijd voor wat anders.

Een galerie gedreven door kunstenaars en hun publiek.

Vooral omdat er gewoon veel goede kunst nog in het bezit is van de kunstenaar, en het letterlijk veel beter zou zijn als het zichtbaar is.

Zichtbaarheid is Kwaliteit. Des te meer een bepaald kunstwerk gezien wordt, des te beter wordt het. Echt waar.

Hoe dan ook, het plan van een huiskamer annex galerie, met webcam en bijbehorende steun van sociale media was er al lang. Maar er moet ook verkocht worden. Op het tweede plan dan wel, maar evenzogoed verkopen, anders schiet het niet op.

Daar bleef het antwoord lang schuldig. Uit het privé adressenboek waren er dan wel een klein tiental potentiële kopers, maar die hadden hun eigen voorkeuren en handelswijze, en om de laatste paar toe lopen aan te zetten was een bezoek aan hún huis beter dan alle moeite om ze naar ons huis te lokken.

Inmiddels ontwikkelt het plan zich verder.

- Er wordt een viertal kunstenaars gekozen

- Er wordt een stuk muur van 180x180 vrijgemaakt

- Een webcam geïnstalleerd

- Een website opgetuigd met twitter, Facebook, Instagram en Tumblr

- Er worden data voor heuse openingen geprikt, waarvan de verslagen weer worden gepost.

- En - en dat is de crux - bezoekers aan die openingen worden ‘lid’ die vervolgens worden ingezet om, massa is de bron, gelukkigen te vinden die tegen betaling de werken verder mogen huisvesten.

Hoe dan ook.

lucas.mertens.nu

{ INSERT PICTURE: 025

20. STDUIO

Een tweetal verwantte gedachten zijn

stduio.ookoi.nl en

b.ookoi.nl

als voortzetting van de ookoi.

De ookoi, Harold Schellinx en Peter Mertens (de naam komt voort uit 0 OK, 0:1, wat geïnterpreteerd moet worden als: “in een keer goed) delen vooral de experimenteerdrift en vernieuwingsdrang.

Dat vond tot nog toe vooral in de vorm van muzikale uitingen plaats, vooral met digitale middelen en podia.

Met stduio als basis wordt er gewerkt aan een boek.

Stduio is vooral een logo in deze fase.

Een logo met knipperende rode balk aan het eind.

Die het moment symboliseert dat er gekozen moet worden tussen voor- of achteruit. Achteruit om het schijnbare foutje te corrigeren, vooruit om het unieke ervan te gebruiken in het nieuwe. Niet mis.

Dat alles komt terecht in b.ookoi.nl.

En dat dan weer omdat het boek van alle kunstvormen het meest geaccepteerd is om te worden aangeduid als ‘in wording’.

We zijn bezig met een boek.

Vooralsnog.

Er komt iets aan.

En eens temeer zijn het de verwachtingen van het publiek dat de inhoud vormt.

Zonder verder wat te zeggen wordt door hun eigen omgeving ingevuld wat de ookoi van wel niet voor een boek aan het maken zou zijn.

Nee natuurlijk niet een pocket van 200 bladzijden.

Heel dik, ook helemaal leeg. Heel groot of heel klein, anders dan anders. En vast op rijm en op een iPad.

Nou, beste lezers, dat natuurlijk niet.

Nee nee, maar wat dan wel, dat blijft een verrassing.

Hoewel dat het een verrassing is ook weer te verwachten is. Dus mooi niet. U krijgt niet wat u verwacht. Ook dat is geen verrassing.

Jaja.

{ INSERT PICTURE: 026

21. RAUDIO

Bijna achteloos vierde RAUDIO het 10-jarig bestaan. Met voortdurende streams van 20 kanalen die van vorm veranderen.

20 voortdurende geluidsstromen.

Er kwam tijd jaar terug de eerste versie van de app, inmiddels ook voor iPad en alweer 3.0.

En er kwam een poster, om ondersteuning te zoeken voor verdere ontwikkeling.

Dankbaar en wel telden we één heuse sponsor.

Net eind oktober verkaste ik de webserver die het allemaal mogelijk maakte vanuit de kelder van de Zwijger naar de kelder van Wildhitz aan het Rokin. Volle vaart vooruit noemen we dat.

En eens even kijken, de app kent inmiddels meer dan drieduizend gebruikers die gezamenlijk dagelijks 3 000 000 000 bytes aan dataverkeer verstoken.

{ INSERT PICTURE: 027

22. WUDY WUDY

De ookoi raakten al in een vroeg stadium verzeild in Second Life, om het na - een gezamenlijk pianoconcert en een heuse orkestuitvoering - het snel de rug toe te keren.

(Overigens kleedde ookoi zich later nog eenmaal virtueel aan voor een bonte sessie in Seconde Life. Ter gelegenheid van het verschijnen van Wandelzand in de App Store werd mét lokale Amelander musici en spookverschijning van de broers Kharg de Wandelzand meezinger live uitgevoerd. Mét bebop trompetten én blote dans.)

Een aanhoudend verzoek om mee te werken aan een Machinima productie, met onze evenbeelden als marionet, weerstonden wij uiteindelijk niet. Vele uren bouwden we een decor, acteerden en musiceerden een aan script dat we met deels onbekende Second Life bewoners samen uitvoerden.

Uiteindelijk stond er een rond de 150 GigaByte aan beeld op een harde schijf ergens in Rotterdam. Online overlegden we over de montage, maar puntje bij paaltje kwam het er niet van. Een verhaal van drie kwartier zat er niet in. Uiteindelijk zetten we de scenario automaat van iMovie aan, die smeedde van de meest aansprekende beelden een korte trailer.

23. PTT

Die kwam op diens beurt weer goed van pas bij de bijdrage aan een gezamenlijke workshop van het Stedelijk Museum en Centrum voor Instabiele Media V2. De trailer van Wudy Wudy werd weer verder verwerkt tot een drie dimensionaal Palm Top Theater op de iPhone.

Een beter geslaagde bijdrage was een korte film DIJK, met de ookoi jonglerend met hun gitaren bij ondergaande zon.

Vermaak

Boven dat was het aldus de vierde sluipweg om in de Apple App Store te komen met een autonoom Kunst product.

Immers was een essentieel strategisch kunst idee Apple zover te krijgen hun winkel uit te breiden met een heuse categorie Kunst.

Nu moesten onze bijdragen aan het digitale platform - op z’n best - ondergebracht bij

Vermaak, entertainment.

Een mailwisseling met Apple strandde echter in het aloude misverstand dat Art weer wat anders is dan Kunst, en dat keurige catalogi met mooi schilderijen óver kunst gaan en daar nog geen Kunst zíjn. Maar en ach.

Er blijft een kans. Recent werd ‘Gezondheid’ en ‘Financiën’ een nieuwe categorie in de store. Apple lijkt bijkans elk ministerie van een categorie te voorzien. Uiteindelijk zullen ze ook bij kunst uit moeten komen.

Mijn idee.

{ INSERT PICTURE: 030

Tot Slot.

Op deze plek past enige zelfreflectie.

Waar heeft het mij gebracht? Waar heeft het telkens gebracht? Is er vooruitgang verdieping of verandering? Wie of wat is er beter op geworden?

Nou gelooft u maar het was een klassieke strijd tegen de neergang, dieptepunten om uiteindelijk dan toch verder te gaan.

In deze tijd van technologische veranderingen biedt de kunst nog steeds de beste richting aan wijzer. Ik vind het niet erg om er af en toe goed naast te zitten want uiteindelijk ben ik er letterlijk verder mee gekomen.

Wou ik maar zeggen.

Niet zonder overigens dank verschuldigd te zeggen aan het Fonds en onder meer Harold Schellinx, Daniel Salber, Jan Dietvorst, Silvie Lucas, Max Kisman, Dick Tuinder, PARK4DTV, TTYPP en WWIMM.

> > > P E T E R M E R T E N S oktober 2014

Noot:

Dit verslag staat in een veranderende digitale versie, mét hyperlinks op petermertens.nl/f

Hoewel dit verslag ruimschoots van beeld is voor zien tellen die niet als autonome werkstukken. Ik hoop dat de links naar verslagen de App Store en andere digitale zaken als zodanig als we goede vervanging daarom kan worden aangemerkt.

- Tien links

1. [http://itunes.apple.com/nl/app-bundle/alles-is-goed-from-stduio/id918044991?l=en&mt=8](https://itunes.apple.com/nl/app-bundle/alles-is-goed-from-stduio/id918044991?l=en&mt=8)

2. [http://stduio.ookoi.nl](http://stduio.ookoi.nl)

3. [http://wandelzand.ookoi.nl/](http://wandelzand.ookoi.nl/)

4. [http://www.park.nl/4096](http://www.park.nl/4096)

5. [http://www.petermertens.nl/4KX](http://www.petermertens.nl/4KX)

6. [http://www.raudio.nl](http://www.raudio.nl)

7. [http://y.rietveldacademie.nl](http://y.rietveldacademie.nl)

8. [http://www.facebook.com/petermertens.petermertens](https://www.facebook.com/petermertens.petermertens)

9. [http://www.petermertens.nl/week/vijf](http://www.petermertens.nl/week/vijf)

10. [http://www.vpro.nl/vprotv/speel.program.23705204.html](http://www.vpro.nl/vprotv/speel.program.23705204.html)

petermertens.petermertens.com