Kijk het zit zo. Op zondagmiddag 10 december stond ik als heuse promotor op het hoofdpodium van Paradiso. Voor de start van de ‘crowdfunding’ campagne van het boek PLOEG+WERK droeg ik ons ‘PREMIUM’ T-Shirt [plaatje] met daarop het ‘zelfportret’ [plaatje] dat Maarten Ploeg rond 1994 koos voor de opening van zijn eerste (en laatste) homepage op internet. Maarten tekende zichzelf achter met schilderskwast achter een ezel die ook een televisie is. In een grid van rechte pixellijnen met geluidsboksjes en afstandbediening naast de schilderskwast. .TELEVIZED.OIL. zette hij eronder. En zo simpel en dichtbij als het was zag ik het eerder - op zoek naar de sleutel tussen schilderen computeren - over het hoofd. Tot dan toe. Ik dacht dat ik zocht naar het geheim van het palet dan de colorcycle, [plaatje] het in beweging gezette palet. Maar Maarten zelf koos na twintig jaar schilderen en tien jaar computeren zelf voor een recht toe recht aan beeld dat daar op het podium veel mensen eenduidig vertelt waar het om draait. .TELEVIZED.OIL. is een medium op zich en de juiste schakel tussen olieverf en kathodestraal. En maakt van het computerbeeldscherm wat kunstenaars er vooral in zagen: een televisie. Op de atelierzolder van Maarten Ploeg (1958–2004) staan schildersezel, televisie en computer nog steeds naast elkaar. Geen wonder voor wie in de jaren zestig opgroeide. Wilde je als jonge kunstenaar laten zien wat je kon, en zocht je een podium, dan was niet een museum of galerie je doel, op televisie werd je beroemd. En met .TELEVIZED.OIL. lukte het allebei. Het boek, PLOEG + WERK, dat we aan het maken zijn is dan vooral een kijkboek. De beelden die we hervonden en in kaart brachten spreken vaak voor zich. Zijn het kijken waard. Het proefmodel dat we ook voor de crowdfunding campagne maakten is ook in het filmpje van een minuut al een kleine beeldenstorm die voor zich spreekt. (En terzijde maar bovendien: voordekunst wees het TELEVIZED OIL T-Shirt nog aan als een van de ‘meest opvallende voordekunstprojecten van 2017' vanwege de ‘vette print’. Zo’n 25 jaar later blijkt Maarten de brug tussen schilderen en computeren geslagen te hebben met een ‘vette print’. [plaatje]) Vandaar. Ik bracht het werk van Maarten - schilderijen, clips, computer en televisiewerk - afgelopen tijd in praktisch kaart in een drietal databases, [plaatjes] maar laat ik bovenal melden dat het niet zonder hulp en gemeenschappelijke inzet is. Zonder nadrukkelijk afspraken is er een collectief (de ‘Maarten Ploeg Trust’) gevormd waar gelukkig de tijd en ruimte heb gekregen om een mooie schakel te zijn. Al met al ben ik meer een aanjager dan onderzoeker. Denk ik zo. Boekontwerper, broer van Silvie, Henri Lucas scande tekeningen, recensies en schetsen en met hem werkte ik aan de redactionele opzet van het boek PLOEG + WERK. Henri heeft daarin het voortouw genomen.
[plaatje] Ik zette de voordekunst crowdfunding campagne op; die bereikte na ruime week na de start in Paradiso al 100% van het streefbedrag. [plaatje6 ] Het onderzoek zelf kende natuurlijk ook z’n haperingen, in - wat ik onervaren en wel nu als beginners-overmoed herken - zocht ik soms gewoon naar teveel en te diep. Het Wereldwijde Web is nou eenmaal een onverzadigde bron van ongebreidelde informatie waaronder je makkelijke bedolven kan worden en even dreigde ook ik - gewaarschuwd mens - me dat te laten gebeuren. Evenals gesprekken met universitaire onderzoekers die als geruime tijd de mediageschiedenis in kaart aan het brengen zijn. Het duurde even, maar dan eindelijk concludeerde ik logischerwijze dat wat zich dichtbij bevond en gewoon in mijn eigen ongeordende kasten waardevoller was. Kleiner en fijner. En ik kan niet ontkennen dat - hoewel het met om het werk van Maarten Ploeg te doen is - soms even ook in een soort zelfonderzoek verstrikt op mijn aloude diskettes en harddisks raakte, ik werkte zeker op het gebied van de Amiga nou eenmaal vaak nauw met Maarten samen. Samen stichtten wij het Rietveld Medialab en even later PARK4DTV. Maar dan eindelijk zat daar ook weer een letterlijke goede vondst.
(3. Ik ben in hernieuwd contact met Alexandre Estrela, galeriehouder in Porto, verbonden aan de Faculdade de Artes de Lisboa Portugal, het zit er in dat dat tot een gastcollege en een kleine tentoonstelling aldaar zal leiden, Alexandre is een bewonderaar van het werk.)
|
‘zelfportret’ Ophthalmology/Colorcycle, ‘dummy’ hoofdpodium van Paradiso
|
---|